18 de xullo de 2013

Englische Rosen

Ich bin begeistert von Bäumen, Pflanzen und Blumen, die wild in der Natur wachsen. Trotzdem muss  ich  zugeben, dass die Blumen des Gartens mich sprachlos gelassen haben. Wenn jemand in einer Baumschule arbeite, kann sich daran gewöhnen und das Wunder der jede Kleinigkeit verlieren...und es sollte überhaupt nicht sein.

Hier ein Beispiel....

Die Englischen Rosen sind eien Kreuzung aus alten Rosen und Teehybriden und Floribundarosen. 
In den 60er  wählte David Austin anfangs besonders duftende alte Sorten, die er mit gut farbreichen Teehybriden und Floribundas kreutze. Sie sind robuste Strauchrosen und die Blüten sind oft sehr dicht gefüllt und duften sehr intensiv.


Roscobel

Anneboylen

Buttercup

Charlotte

Christopher Marlowe

Claire Austin

Enmanuel

Fallstaff

Graham Thomas

Isarperle

Hermann-Hesse

Pat Austin

7 de xullo de 2013

voltar



Veño de pasar uns días na terra onde eu nacín, Galiza. O certo é que prefería que eses días fosen a finais de Xullo pero non pode ser sempre o que un quere...e como a can fraco todo son pulgas, tiven que cambiar os meus plans. O cal non significa que non aproveitase o tempo alá. Cando aterrei recibiume un día de choiva e bastante fresco e tendo en conta de que viña de Alemaña, ardendo a uns 36ºC...o cambio foi algo brusco. O primeiriño que fixen foi vestirme con roupa axeitada e sair cos meus cans a dar unha volta polo monte, ten o seu encanto a Galiza orballada, todo cheira doutro xeito....as sensacións e sentimentos que te percorren son diferentes. Agora somos unha manada un pouco máis pequena e botei de menos o meu can que xa non está connosco, pero o mundo segue xirando qeiramos ou non....

Non quería irme sen pisar o outro monte, fai un tempo prometinme a min mesma que volvería e que remataría o que un día comecei,que polas circunstancias de sempre, non puiden rematar. E voltei....tiña un significado moi especial para min, precisaba ir e fun, agora preciso voltar de novo..ó Caurel. 

Esta é a vista dende O cebreiro, o día estaba despexado e as vistas eran e son marabillosas.




Despois de conducir por curvas e curvas e de contemplar a paisaxe tan fermosa cheguei ó meu obxectivo...a Devesa da Rogueira.





Botaba de menos os castiñeiros, estaban esplendidos coas candeas pendurando, persoalmente é o momento no que mais me gustan. Tamén me impresionan os seus troncos, tan peculiares e únicos..abrazarse a un é algo que recomendo.






A medida que vas ascendendo vai cambiando a vexetación, primeiro mesturaste entre castiñeiros, aveleiras, pradairos,bidueiros, madroños, freixos,...despois cerquiños,enciños,serbais, faias, teixos, arandeiras....os camiños son dunha pendente moi elevada, comezas en 750m sobre o nivel do mar e acabas sobre 1400m, en tan só 4 Km.










A Fonte do Cervo, de onde fluen dous manantais, un de augas ferruxinosas e outro de augas calcáreas. Lin que esa auga posúe propiedades curativas e que estimula o apetito...eu bebin e soubome a gloria!




E na fonte atopeime cunha planta espectacular.....ao lonxe parecían estrelas brilando na noite.  Tan só por poder contemplala mereceu a pena o esforzo de subir por eses camiños empinados.....

Pinguicula grandiflora


Pinguicula grandiflora  forece en Maio-Xuño en fontes e paredes moi húmidas das montañas hümidas de Galiza.




Grazas por acompañarme, ás dúas nos facía falla afastarnos deste mundo tan raro e perdernos nun lugar onde ningún problema podería atoparnos..quedaríame alí para sempre.










1 de xullo de 2013

Ein schöner Tag...im Wald

Ich finde das Wetter in Deutschland ganz komisch. In den lezten Wochen hat es viel geregnet, es war so warm.... windig....oft gab es Gewitter...und seit heute(17.06.2013) kommt Luft aus der Sahara nach Deutschland, vermutlich wird  es heisst. .
Aber am Sonntag war ein wunderschöner Tag, der Himmel war wirklich blau und sauber, die Temperaturen waren angenehm und ich konnte nicht zu Hause bleiben, ich wollte nur in den Wald gehen und meine Ruhe finden.



Ich habe ihn einfach genissen, es gab wenig Leute und viele Wege, Jede Weg hat ein Signal, z.B. ein blaues oder rotes Kreuz, einen roten oder blauen Strich oder Punkt und man muss ihnen folgen.




Und natürlich habe ich Pflanzen getroffen.....



Das ist Orangesrotes Habichtskraut (Heracium aurantiacum). Es hat eine Stengel bis 40cm lang mit schwarzen Haaren und blüht von Juni-Juli. Die Blüten sind orange und wächsen sich in Büchseln zu 2 bis 10.


Und der Kaisermantel (Agynnis paphia) hat an die Blüte gesaugt....


Und ......gewönliche Akelei (Aquilegia vulgaris)

                                    


Und...Echte Nelkenwurz (Geum urbanum)